Archiwum

Robi się gorąco

Lato w redakcji „Gazety Bankowej” oznacza spory ruch, a to za sprawą corocznie wydawanego jesienią „Polskiego Kompasu”. Tegoroczny „Polski Kompas” będzie powstawał, jak zawsze, do sierpnia. Już dziś jednak zapraszamy na łamy rocznika uczestników gospodarczego życia. Ósme wydanie „Polskiego Kompasu” chcemy bowiem poświęcić strategiom na wyjście z postpandemicznego impasu gospodarczego. Wojna na Ukrainie, zerwane od wielu miesięcy globalne łańcuchy dostaw, kryzys surowcowy, który najpewniej będzie się jeszcze pogłębiał w związku z embargiem na dostawy z Rosji, nowe kierunki rozwoju gospodarczego – w odpowiedzi na agresję Federacji Rosyjskiej na wschodzie Europy, redefinicja polityki zielonego ładu – to wszystko będzie wpływać na ekonomiczne decyzje rządu i przedsiębiorców, na inwestycje, ich miejsce i tempo rozwoju, na inflacyjny wir oraz poziom udziału państwa w pomocy dla najbardziej zagrożonych.

W każdej z dziedzin gospodarczego życia wymienionych powyżej robi się bardzo gorąco. Mamy aspiracje stać się centrum pomocy w odbudowie zniszczonej wojną Ukrainy. W tym samym czasie unijna pętla zielonej rewolucji zaciska się coraz mocniej. A to zakaz produkcji samochodów spalinowych, a to zakaz montowania pieców gazowych. W kraju ekonomiści przesuwają co rusz prognozy dotyczące szczytu inflacji. No i wciąż czekamy na środki z KPO. Robi się niewesoło.
Ciekawie skomentował to Marek Dietl, prezes GPW w Warszawie, w rozmowie, która ukazała się na łamach tygodnika „Sieci”: „Widzę duże nagromadzenie pesymizmu. Uczestniczę w konferencjach, w których każdy prześciga się w tym, żeby zakomunikować jak najczarniejszy scenariusz – a to gospodarka się zatrzyma, Chiny zbankrutują przez inwestycje w nieruchomości, a to podwyższa się poziom wody i wszystkich nas zaleje, Japonia zaczyna się zbroić, Niemcy, zamiast ekspandować gospodarczo, przeznaczają 100 mld euro na rozwój armii, a jeszcze będzie nowa pandemia. Gdziekolwiek się spojrzy, jest źle. Tak było w Polsce pod koniec lat 80., jak pamiętam”.

Może zatem czas poszukać też dobrych symptomów gospodarczych, które wleją nieco optymizmu do naszych portfeli? 13 czerwca przypadł tegoroczny Dzień Wolności Podatkowej. Wcześniej niż w ubiegłym roku, co oznacza, że płacimy coraz mniej podatków i coraz więcej zostaje w naszych kieszeniach. No tak – odezwie się zaraz chór realistów, pesymistów, ekonomistów – przecież wydamy wszystko na rosnące koszty utrzymania, na energię, gaz, paliwo. Przecież zje nam to inflacja, a ceny żywności dopiero pójdą w górę... Ech. – Może jeśli Dawid pokonałby Goliata [...], to byłby wreszcie jakiś powód do optymizmu. Okazałoby się wtedy, że jest jakaś perspektywa – słyszę od prezesa Dietla. Bardzo na to wszyscy liczymy.

Maciej Wośko, redaktor naczelny