Archiwum

Profesor twardziel

Człowiek niepozorny, niezwykle skromny i twardy jak skała. Człowiek, który od wielu lat w sposób perfekcyjny i profesjonalny wykonuje gigantyczną i bardzo potrzebną nam wszystkim robotę. Nigdy nie łaknął medialnego blichtru, nie miał „parcia na szkło”, robił po prostu swoje. Można powiedzieć, że zajmuje się pracą u podstaw na najwyższym z możliwych poziomów. Kontynuuje dzieło, które było marzeniem jego serdecznego przyjaciela – Sławomira Skrzypka, prezesa Narodowego Banku Polskiego, którego tak strasznie nam zabrakło po jednym z najbardziej koszmarnych dni w historii Polski, czyli 10 kwietnia 2010 r.

Dla Sławomira Skrzypka najważniejsza była edukacja. W jednym z wywiadów powiedział kiedyś: „jak długo prawa ekonomiczne i mechanizmy gospodarcze nie staną się elementem oświaty, tak długo Polska skazana będzie na powielanie błędnych decyzji gospodarczych (…)”. Trudno o bardziej trafną diagnozę problemów, które wciąż trapią polską gospodarkę. Po tragicznej śmierci Sławomira Skrzypka tylko jeden człowiek w NBP ma odwagę tę diagnozę stosować w praktyce po dziś dzień.

„Funkcję członka zarządu NBP objąłem dwa tygodnie przed katastrofą smoleńską. Gdy Sławek został prezesem w dniu 10 stycznia 2007 roku, był w NBP całkowicie sam, nie miał tutaj nikogo. Wszyscy byli do niego nastawieni raczej niechętnie. Szukał więc ludzi, którzy by mu pomogli. W kwietniu 2007 roku przyjechał do Katowic. Byłem wtedy w trudnej sytuacji. Prowadziłem badania naukowe, miałem przyznane granty, byłem prodziekanem, miałem mnóstwo zobowiązań i nie mogłem sobie pozwolić na przyjęcie jego propozycji. Zgodziłem się tylko na doradztwo. W lipcu 2009 roku pan Prezydent Lech Kaczyński wręczył mi profesurę. Sławek był na tej ceremonii i wtedy powiedział: »obiecałeś«. Słowa musiałem dotrzymać. Kilka miesięcy później zająłem gabinet w NBP. Ale do jego śmierci zdążyłem być tylko na jednym posiedzeniu zarządu i jednym posiedzeniu Rady Polityki Pieniężnej. Nie miałem więc okazji z nim współpracować w Zarządzie NBP, ale znałem wszystkie jego plany na przyszłość, dużo dyskutowaliśmy o tym” – powiedział prof. Eugeniusz Gatnar w poruszającym wywiadzie, który dziś publikujemy na łamach „Gazety Bankowej”.

Szanowni Państwo, z nieukrywanym wzruszeniem kilka tygodni temu ogłaszałem, że pierwszym człowiekiem, któremu redakcja „Gazety Bankowej” postanowiła przyznać nagrodę „Polski Kompas 2015” – za budowanie fundamentów polskiej gospodarki, za ekonomiczną edukację Polaków, za budowę Centrum Pieniądza im. Sławomira Skrzypka – jest prof. Eugeniusz Gatnar, członek zarządu Narodowego Banku Polskiego odpowiedzialny za edukację w tej instytucji oraz przewodniczący Rady Programowej „Gazety Bankowej”. To ogromny zaszczyt gościć pana, panie profesorze na naszych łamach!

Wojciech Surmacz

Redaktor naczelny i odpowiedzialny

„Gazety Bankowej”