Archiwum

Nie straszyć – postawić tarczę

Każda prognoza gospodarcza, którą czytaliśmy wczoraj, już jest nieaktualna. Z każdym dniem te prognozy się zmieniają. I to na gorsze. Być może jest to najpoważniejsza próba, z jaką przyszło nam się mierzyć w XXI w. – mówił premier Mateusz Morawiecki, ogłaszając pakiet działań rządu pod jednoznacznym tytułem „Tarcza antykryzysowa dla bezpieczeństwa przedsiębiorstw i pracowników w związku z pandemią wirusa SARS-CoV-2”.

Polska jako jeden z pierwszych krajów na kontynencie przygotowała pakiet osłonowy dla gospodarki. Każdy, kto pośrednio lub bezpośrednio zajmuje się ekonomią, od pierwszych dni, gdy fala zachorowań na COVID-19 zatrzymała gospodarkę Chin, zdawał sobie sprawę ze skutków, jakie niesie dla globalnej i lokalnej gospodarki. Jeszcze kilka tygodni temu wierzyliśmy, że problem będzie dotyczył jedynie kooperacji z Państwem Środka. Dziś wiemy już, że poza gospodarczym regresem przyszło nam walczyć o zdrowie i życie obywateli Polski, mieszkańców Europy. Gdy stawką jest bezpieczeństwo całego społeczeństwa, wszystko inne staje się mniej istotne. To sytuacja nadzwyczajna, wymagająca nadzwyczajnych decyzji i odwagi nieoglądania się na krótkoterminowe skutki – gospodarcze i polityczne. Stawką jest bowiem przetrwanie tego piekielnie trudnego, wyjątkowego – ze względu na rozmiar i skalę – zjawiska.

Dlatego – jak wierzę – nikt nie będzie miał wątpliwości co do niezbędnych zmian w zrównoważonym budżecie państwa na rok 2020. Nikt nie ma wątpliwości co do pilnych decyzji Rady Polityki Pieniężnej, która po raz pierwszy od marca 2015 r. obniżyła stopy procentowe, i nikt nie zakwestionuje ogromnego pakietu działań NBP na rynku pieniężnym. Pytanie, które powinniśmy zadawać sobie i rządzącym, brzmi dziś: czy to nie za mało, co można jeszcze zrobić?

Złoty, rynek kapitałowy, branże, które już „oberwały”, i gałęzie gospodarki, które w efekcie domina odczują skutki kryzysu za jakiś czas, mali i średni przedsiębiorcy, pracownicy – w którąkolwiek stronę obrócimy głowę, wszyscy szykujemy się na uderzenie.

Tym rozsądniej brzmi prezydencko-rządowy projekt „tarczy”. Wyprzedza wydarzenia, których uczestnikami będziemy już za chwilę. 211 mld zł to prawie 10 proc. PKB – to pokazuje skalę potrzeb. A to dopiero początek.

Przygotowując to wydanie „Gazety Bankowej”, zastanawialiśmy się, czy użyć na okładce słowa „recesja”. Dla gospodarki to słowo dużego kalibru. Wydarzenia upewniły nas jednak, że zaklinanie rzeczywistości grą słów nie sprawi, iż dekoniunktura, stagnacja, spowolnienie – recesja, nie nadejdzie. Czas postawić tarcze – tę rządową i te własne, w każdej firmie, w każdym gospodarstwie domowym.

Maciej, Wośko, redaktor naczelny