Archiwum

Ambicje, marzenia i strach

Polski Ład to – jak mówił, przedstawiając założenia rządowej strategii, premier Mateusz Morawiecki – szansa na wykorzystanie wyjątkowego momentu w historii: kryzysu covidowego i mechanizmów wspierających pokonanie tego kryzysu, tak by, wyciągając wnioski z porażek, wreszcie zbliżyć się do poziomu gospodarczego, ekonomicznego bogatej Europy. Polacy mają ambicje, aby osiągnąć poziom życia Europy Zachodniej. Polski Ład na te ambicje odpowiada i jest niezwykle skrupulatnym zapisem strategii zmierzającej do wykorzystania tego impulsu rozwojowego. O tym, że strategie obozu Zjednoczonej Prawicy wymykają się wyborczej arytmetyce i politycznym kalendarzom, w których czas liczy się od wyborów do wyborów, od kampanii do zwycięstwa, pisałem na łamach „Gazety Bankowej” wielokrotnie. Tym razem jednak mamy do czynienia z projektem nie tyle gospodarczym, ile społecznym. Programem, który postanowiliśmy na własną rękę nazwać Projekt Polska Plus.

W ramach tego projektu mamy oczywiście wspomniany i opisany w tym wydaniu „Gazety Bankowej” Nowy Polski Ład. Ale też Krajowy Plan Odbudowy – dokument techniczny zawierający rekomendacje dotyczące przeznaczenia środków pozyskanych z Unii, w ramach Europejskiego Funduszu Odbudowy. Osobiście dodaję w tym projekcie wszystkie programy, do których często nawiązujemy w czasie debat „Gazety Bankowej” i portalu wGospodarce.pl. Plany branżowe, takie jak Polityka Energetyczna Polski 2040, Polska Cyfrowa, Program Rozwoju Obszarów Wiejskich, Krajowy Program Kolejowy, Program Budowy Dróg Krajowych, w najbliższych latach będą stanowić trzon najistotniejszego planu odbudowy gospodarki – Projektu Polska Plus.

„Wdrażamy rozwiązanie, które postawi nas, i to w wartościach bezwzględnych, powyżej niektórych bardzo bogatych krajów zachodnich – to kwota wolna od podatku w wysokości 30 tys. zł” – zapowiedział premier Morawiecki, prezentując założenia sprawiedliwego systemu podatkowego, z którego – jak stwierdził – skorzysta „18 mln ludzi i będzie mogło jeszcze bardziej opierać swoje pragnienia, marzenia o lepszą pracę, o wyższe zarobki”.

Daleki jestem od namawiania do hurraoptymistycznych reakcji na prezentacje rządowych strategii, ale gdy wciąż słucham, ile stracimy na projekcie Nowego Ładu, ileż to on nas będzie kosztował wyrzeczeń, jakie wydatki poniesiemy, by zrealizować wizję gospodarki udanie konkurującej z krajami Europy Zachodniej, jakoś bliżej mi do zwolenników Zjednoczonej Prawicy. I łatwiej mi zrozumieć marzenie o 70-metrowym budynku „na zgłoszenie” niż strach przed zbyt wysokimi podatkami panoszący się w apartamentach osiedli za szlabanem.

Maciej Wośko, redaktor naczelny