KNF wyklucza część polis życiowych z UFK
Komisja Nadzoru Finansowego zakazała wprowadzania do obrotu, dystrybucji i sprzedaży niektórych ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (UFK)
Chodzi o umów ubezpieczenia z UFK spełniające co najmniej jedno z poniższych dwóch kryteriów:
# dla których średni zwrot jest niższy niż 50 proc. stopy procentowej dla określonego w decyzji okresu według odpowiedniej struktury terminowej stopy wolnej od ryzyka (dalej jako: kryterium 1); lub
# w przypadku których określone w regulaminie ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego zasady i ograniczenia inwestycyjne nie zapewniają, aby środki ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego nie były lokowane w instrumenty contingent convertibles (dalej jako: kryterium 2).
Instrumenty contingent convertibles to obligacje kapitałowe, pożyczki podporządkowane lub inne instrumenty i umowy, w przypadku których, w razie wystąpienia określonego w warunkach emisji lub umowie zdarzenia inicjującego, emitent lub dłużnik dokonuje ich umorzenia, w formie odpisu trwałego albo odpisu tymczasowego obniżającego wartość nominalną instrumentu lub zobowiązania w całości lub w części, lub zamiany ich na akcje, lub też dokonuje umorzenia odsetek w całości lub części za dany okres odsetkowy lub wstrzymania ich wypłaty na czas nieoznaczony, jeżeli te obligacje kapitałowe, pożyczki podporządkowane, instrumenty lub umowy są emitowane lub zawierane przez dłużnika w celu ich zakwalifikowania lub już zostały zakwalifikowane do kapitału regulacyjnego banków i domów maklerskich lub środków własnych zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji.
Decyzja ma zastosowanie do umów ubezpieczenia z UFK, zawieranych począwszy od dnia 1 stycznia 2022 r. z tym, że:
# decyzja nie ma zastosowania do Pracowniczych Planów Kapitałowych, Pracowniczych Programów Emerytalnych, Indywidualnych Kont Zabezpieczenia Emerytalnego, Indywidualnych Kont Emerytalnych;
# zakaz dotyczący instrumentów contingent convertibles nie ma zastosowania do umów ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym utworzonym przed dniem 1 stycznia 2022 r., a sposób lokowania środków tego funduszu zapewnia, że nie są one lokowane w instrumenty contingent convertibles;
# przystąpienie ubezpieczonych do grupowej umowy ubezpieczenia na życie, jeżeli jest związana z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, zawartej przed dniem 1 stycznia 2022 r., nie jest w rozumieniu wydanej decyzji zawarciem nowej umowy ubezpieczenia;
# indywidualne kontynuacje grupowych umów ubezpieczenia na życie z UFK nie są objęte zakresem przedmiotowym wydanej decyzji. Decyzja dotyczy wszystkich podmiotów krajowych i zagranicznych – twórców produktów ubezpieczeniowych – oferujących ubezpieczeniowe produkty inwestycyjne z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, tj. umowy ubezpieczenia z UFK, klientom na terytorium Polski. Równocześnie twórcy produktów ubezpieczeniowych z siedzibą na terytorium Polski mają obowiązek stosować się do decyzji w przypadku oferowania umów ubezpieczenia z UFK klientom poza terytorium Polski.
Oczekiwanym skutkiem podjęcia interwencji produktowej będzie podwyższenie poziomu ochrony klientów poprzez: # zwiększenie korzyści osiąganych przez klientów z umów ubezpieczenia z UFK poprzez zwiększenie wartości zwrotu z komponentu inwestycyjnego dzięki obniżeniu poziomu opłat i innych kosztów potrącanych ze środków powierzanych zakładowi ubezpieczeń do zarządzania w ramach ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego; # obniżenie ryzyka związanego z możliwością obarczania klientów zawierających umowy ubezpieczenia z UFK nadmiernym ryzykiem inwestycyjnym, w tym ryzykiem płynności, związanym z lokowaniem środków UFK w instrumenty contingent convertibles. Kryterium 1 w swej konstrukcji ma zapobiegać obserwowanej przez UKNF niskiej wartości dla klientów umów ubezpieczenia z UFK w Polsce, w szczególności z uwagi na niski ujemny poziom efektywnej stopy zwrotu realizowanej na rzecz klientów, a także z uwagi na wysoki poziom opłat pobieranych w ramach tych umów. Powyższe skutkuje zaburzeniem równowagi pomiędzy wartością produktu dla klientów, a poziomem marży generowanej przez zakład ubezpieczeń.
Kryterium 2 ma zapobiegać obarczaniu klientów nabywających umowy ubezpieczenia z UFK nadmiernym ryzykiem inwestycyjnym, w tym ryzykiem płynności, związanymi z możliwością nabywania ze środków UFK instrumentów contingent convertibles. Lokowanie środków w instrumenty contingent convertibles wiąże się z koniecznością akceptacji przez inwestora bardzo wysokiego ryzyka inwestycyjnego związanego z wbudowanym w te instrumenty mechanizmem absorpcji strat emitenta oraz ryzyka związanego z nieprawidłową wyceną tych instrumentów. Komisja Nadzoru Finansowego uznała, że w obliczu projektowanej zmiany przepisów prawa polskiego mających na celu usunięcie barier prawnych związanych z emisją instrumentów contingent convertibles przez podmioty nadzorowane przez Komisję Nadzoru Finansowego istnieje uzasadniona obawa, że w instrumenty te będą lokowane także środki UFK w dużo szerszym zakresie niż miało to miejsce dotychczas.
Źródło: materiały prasowe KNF
